Yukarıda Allah var deyimi birçok kişinin
bilinçsizce sarf ettiği bir cümledir. Çoğu zaman bir sıkıntıya düştüğümüzde,
işimizi Allah (c.c) 'a havale etmek istediğimizde kullanırız bu cümleyi. Ve ayrıca
gökyüzüne kafamızı kaldırarak da şekil olarak ifadeye dökeriz bu deyimi. Neden
ve niçin yaptığımızın çoğu kez farkında bile değilizdir aslında. Bu bizde
alışkanlık haline gelmiştir çünkü. Yukarıda
Allah var deyimi dilimize nereden ve nasıl gelmiştir? Neden bu deyimi söylerken ve dualarımızı
ederken ayrıca yukarı yani diğer bir deyişle gökyüzüne bakarız?slına bakacak olursak yukarıda Allah var
deyimi, diğer bir deyişle gökte Allah var deyimi eski Türklerin ve Moğolların
inancı olan Gök Tanrı (kök tengri) dinine dayanmaktadır.Gök Tanrı inancına göre 'gök' kelimesi ulu
yüce manasına gelmektedir. Yine ayrıca gökyüzünü yüksekleri de temsil
etmektedir. Bu inanca göre Tanrı yüksek olan yerdedir kul ise aşağıda yani
yerdedir. Eski Türklere göre ayrıca dağlar ve tepeler ulu ve yücedir, bir
bakıma tanrılarının yeri ve mekânı yücelerdedir, göklerdedir. İbadetlerini gök
tanrılarına yaparlar. Dualarını yaparken yere değil yukarı bakarlar bu nedenle.
Burada dikkat edilecek husus ise bugün de yukarıda Allah var derken bir
alışkanlık eseri yukarı doğru bakılır ve ayrıca duamızı ederken de kafamızı
kaldırırız. Sanki dileğimizi istediğimiz yukarıda bir yerdeymiş gibi… Anlaşıldığı
üzere bu alışkanlık bize asırlar öncesinden gelmektedir hâlbuki bu kesinlikle
yanlış bir davranıştır.
KUR’AN-I KERİM BU HUSUSTA NE DEMEKTEDİR PEKİ?
nsan fıtratı gereği bir şeyi öncelikle beş duyu organıyla hissetmek, görmek, duymak, tatmak ister. Hal böyle olunca yüce Rabbimizi de kendi akıl gücüyle idrak etmeye çalışır.Halbuki Cenabı Hak bütün yarattıklarından münezzehtir, yani yarattıklarına benzemez.. yerden ve mekandan münezzehtir..Buna mukabil olarak bilinçaltımıza asırlar öncesinden yerleşmiş bu düşüncenin yanlışlığını bakara suresi 255. ayetti kerimede görmekteyiz: ’ O’nun Kürsüsü, bütün gökleri ve yeri kaplayıp kuşatmıştır…’Nur suresi 35. ayeti kerimede: Allah göklerin ve yerin nurudur.Yine nisa suresi 126. ayeti kerimede ise; ‘Allah her şeyi kuşatmıştır’‘Doğuda batıda Allah’ındır nereye dönerseniz dönün Allah’ın yüzü oradadır’ (bakara 155) buyrulmaktadır. Ayeti kerimelerden de anlaşıldığı üzere Allah Teâlâ bütün âlemi kuşatmıştır. Yalnızca Allah göktedir diyerek sınır koymak. Yer ve mekân izafe etmek yanlış olur.
BİZE DÜŞENLER?KUR’AN-I KERİM BU HUSUSTA NE DEMEKTEDİR PEKİ?
nsan fıtratı gereği bir şeyi öncelikle beş duyu organıyla hissetmek, görmek, duymak, tatmak ister. Hal böyle olunca yüce Rabbimizi de kendi akıl gücüyle idrak etmeye çalışır.Halbuki Cenabı Hak bütün yarattıklarından münezzehtir, yani yarattıklarına benzemez.. yerden ve mekandan münezzehtir..Buna mukabil olarak bilinçaltımıza asırlar öncesinden yerleşmiş bu düşüncenin yanlışlığını bakara suresi 255. ayetti kerimede görmekteyiz: ’ O’nun Kürsüsü, bütün gökleri ve yeri kaplayıp kuşatmıştır…’Nur suresi 35. ayeti kerimede: Allah göklerin ve yerin nurudur.Yine nisa suresi 126. ayeti kerimede ise; ‘Allah her şeyi kuşatmıştır’‘Doğuda batıda Allah’ındır nereye dönerseniz dönün Allah’ın yüzü oradadır’ (bakara 155) buyrulmaktadır. Ayeti kerimelerden de anlaşıldığı üzere Allah Teâlâ bütün âlemi kuşatmıştır. Yalnızca Allah göktedir diyerek sınır koymak. Yer ve mekân izafe etmek yanlış olur.
O halde bize düşen evvela O’ nu göklerde değil de gariplerin,
kimsesizlerin, hastaların, yetimlerin yanında aramaktır…
‘O kuluna ayrıca şah damarından daha yakın olduğunu buyurmaktadır…
O bize bizden daha yakındır hiç şüphesiz.
Rabbimizi Oku emri muktezasınca yarattıklarında aramalıyız…
İbret nazarıyla yarattıklarını seyretmeliyiz…
Rabbim cümlemizi ‘O’ kuluna şah damarından daha yakındır’
sözünün muhtevasına ulaşmayı nasip etsin… (ÂMİN)
