Bir solukta dua…
Bir yudumda şifa…
Bir katre safa…
Dua; teselli makamıdır insanın…
Dua; gönlün sürura kavuşmasıdır. …
Umut kapısıdır. Ümitsizler dergâhıdır…
Dua; hayat pınarıdır kurumuş dimağlara…
Yağmurun toprakta
bıraktığı koku gibidir rayihası…
Duamız olmasaydı eğer bir labirentin içine sıkışırdı
ruhumuz.
Kuşkusuz bir kaybedişin kıyısında kaybolurduk ebediyen.
Uçurumlar kenarında savururken rüzgâr benliğimizi,
Elimizden
tutuverendir dua.
Dua…
Bir soluk, bir hece, bir kurtuluş vesilesi…
Dua; aramak bulamadığını…
Dua; susamışken kanmak suya…
Dua; umuttur şerha şerha olmuş ümitsizliğimize.
Bir İnşirah’ın doğmasıdır kalpte.
Dua…
Bir iç çekiş, Bir ah
ediştir masumane.
Bir sızıntıdır çatlamış topraktan gün yüzüne çıkan...
Yok olmuşken dirilmek, zerrelerine varana dek doğmaktır en
baştan…
Tekrar tazelenmek, yenilenmektir dua…
Hüzün kırıntısıdır, bir çiğ damlasıdır solgun yanaklarda…
Bir ah kopmuşken yüreğinden, tüm elem çekişin şifasıdır dua.
Örgü örgü olmuş dertlerin çözümüdür dua. Fersah fersah
gurbetin sılasıdır dua.
Rabbine bir arşın yaklaşmasıdır kulun.
Ruha gıdadır, Şifadır, sefadır; dua…
Her tükenen onda
bulmuştur kendini. Her uzaklık duayla yakınlaşmıştır.
Tüm bulutlar duayla yağmur olmuştur.
Tüm zahmetler dua ile rahmete kavuşmuştur.
Zifiri karanlıklardan duayla aydınlığa çıkılmıştır hep
insan, kul…
Dualarımız olmasaydı öksüz kalırdı sevilenler. Dualarımız olmasaydı
yitirirdik umudumuzu.
Tüketirdik ümidimizi harap ellerde. Güneş ilelebet doğmazdı pencerelerimizden.
Şimdi ve önceden dua ile ulaştı sesimiz ötelere.
Secdelerde gözyaşlarımızla, samimiyetle dolu taşkın,
Ulaştırıyoruz dualarımızı Rahman’a.
Avuçlarımızda birikiyor bereket bereket; dua.
Ve bir alamet beliriyor yüreğimizde adı; huzur.
Sonra bir hal iniyor göklerden üzerimize adı; sükûnet.
İyi ki var dualarımız ve hayat bulacak daima dilimizde
ilelebet…
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder